Un millón de mulleres : Valentina Terechkova

Valentina Vladimirovna Terechkova (Maslennikovo, 1937)  Astronauta rusa, foi a primeira muller que viaxou ao espazo.

Filla dunha traballadora da industria téxtil e dun tractorisa, dende moi nova practicou o paracaidismo. Completaba os seus estudos nunha escola nocturna, traballando polo día nunha fábrica téxtil.

Sempre atraída pola investigación do espazo, non dubidou en presentarse coma voluntaria para ser futura astronauta e a axencia soviética do espazo, a pesares de que ela carecía da formación axeitada, decidiu preparala xunto con outras tres mulleres.

Así, o 16 de Xuño de 1963, despois dun duro entrenamento, foi lanzada ao espazo a bordo da Vostok 6, iniciando unha viaxe de algo máis de 70 h e 48 órbitas á Terra.
Posteriormente, interesouse pola política, sendo nomeada en 1968 xefa do comité de mulleres soviéticas. Foi deputada do Soviet Supremo ata 1970, e catro anos depois foi elexida membro do Presidium.

En 1975, participou na Conferencia Mundial da  ONU, con motivo do Ano Internacional da Muller, e recibiu premios pola súa labor a prol da mesma.

Un millón de Mulleres.: Marie Curie

Marie Curie naceu o 7 de novembro de 1867 en Varsovia (Polonia)
Foi a quinta filla de dous mestres de matemáticas e física. Durante a súa vida escolar os seus resultados foron moi positivos, pero cando chegou o momento de acudir á universidade, non puido facelo, pois era muller e pasou ese ano dando clases particulares, ata que ingresou na clandestina Uniwersitet Latajacy; que si que admitia estudantes femininas.

En 1891 matriculouse no curso de ciencias da Universidade de Soborna, en París. Dous anos despois, finalizaba os seus estudos de física, sendo número un da súa promoción. En 1894, coñeceu a  Pierre Curie, casando ao ano seguiente. Tiveron dúas fillas, unha delas recibiría o premio Nobel de Química en 1935.

Marie Curie foi a primeira en empregar o termo radiactivo, e adicouse á procura de novos elementos, ata daquela descoñecios. Xunto co seu home anunciou en 1898 o descubrimento do polonio ( así chamado en honra ó seu país) e o radio. Por isto, gañaron en 1903 o premio  Nobel de Física, coverténdose Marie na primeira muller que o recibía, aínda que a pesar do seu traballo a maior parte dos méritos levounos o seu home.

En 1914 foi nomeada directora do Instituto de Radio de París e fundouse o Instituto Curie. En 1921 trasládase a EEUU coas suas fillas, onde continuo coas investigacións. Finalmente, en 1934, cega e con outros problemas de saúde derivados das longas exposicións á radiación, morre nunha clínica , sendo enterrada en París.

1.000.000 de mulleres : Coco Chanel

Coco Chanel (Gabrielle Bonheur Chanel ) Saumur 1883- París 1971. Foi unha modista e deseñadora francesa.

Tras o falecemento de súa nai, cando Coco tiña 12 anos, seu pai internouna xunto coas súas irmás nun orfanato. Aos 22 anos, traballou como cantante de cabaret e foi nesa época cando comezaron as súas aspiracións por ser modista. A súa primeira incursión no mundo da moda chegou en 1909 coa tenda "Chanel Modes". Máis tarde probou  no mundo da perfumaría dando lugar ao coñecido Chanel nº 5.

Os seus deseños ademais de ter un estilo moi característico , buscaron liberar ás mulleres de pezas de roupa aparatosas e insufribles coma eran os corpiños que apenas deixaban respirar ou outros enfeites varios e trouxeron ao mundo feminino os pantalóns. Tamén se lle atribúe a ela pór de moda o simple feito de tomar o sol e broncear a pel, pois ata ese momento levábanse só as peles moi brancas.

"A simplicidade é a clave da verdadeira elegancia" Coco Chanel.

 
 

Un millón de mulleres: Marilyn Monroe

" Non me importa vivir nun mundo de homes mentras poida ser unha muller nel" ou " As mulleres son donas dun planeta no que gobernan os homes" Son algunhas das frases que pronunciaba esta muller cunha vida agotadora... e parece que non lle deixaron vivir coma unha muller senón coma unha pertenza bela e pouco valorada.





Marilyn ( Norma Jean Baker) que nacerá un 1 de xuño do 1926 nos Ánxeles (California) comezará deixando atrás a oportunidade de seguir estudando a traballar e casará máis adiante cun rapaz, cuxo matrimonio duraría a penas uns catro anos.

No 1946 un fotógrafo de moda convenceuna para que se fixera modelo e ésta accedeu modificando o seu pelo de cor castaña de nacemento polo característico rubio platino. Paralelamente as súas capacidades e a súa inquietude pola aprendizaxe levouna a asistir clases de arte dramático e de literatura na universidade. Así como éste fotógrafo a contratou fixérono moitos máis, incluso compañías de teatro e comedia. Pero pese a éstos logros en tan pouco tempo a súa vida persoal non era satisfactoria; unha das causas era o complexo de nulidad intelectual derivado do abandono dos estudos tan cedo aínda que esta rapaza tiña un gran talento e moita capacidade intelectual, tiña unha gran beleza gardada no interior que a penas tivera opción a demostrar.

Despois de participar en varias rodaxes comezou a sentirse presionada pola fama e a impuntualidade nos ensaios e as depresións eran frecuentes nela, o que a levaba a tomar descansos temporais.

Monroe comezou o consumo de drogas para saciar as penas que tiña debido a infravaloración causada polas críticas da xente pola  súa beleza exterior sen ter en conta o seu intelecto. A fama e as críticas custáronlle o suicidio no 1962 aos 36 anos de idade cunha sobredosis a que engadiu alcol (non era a primeira vez que inxería unha). Ao parecer non conseguiu vivir nin ser dignamente valorada coma unha muller no mundo de homes que vivía, coma ela dicía...

Un millón de mulleres: Helly Luv

   "Creo que son a muller máis buscada por ISIS agora mesmo. Pero non teño medo, sabía que pasaría isto. Se a miña voz consegue chegar a miles de persoas de todo o mundo e eso pon en risco a miña vida, está ben. Para min é un privilexio. Unha honra" cóntalle Helly Luv a Play Ground Magazine. Que ten a súa voz para que ISIS lla queira arrebatar?

Helan Abdula (coñecida como Helly Luv) nace o 16 de novembro de 1988 en Urmia, Irán, durante a Guerra do Golfo Pérsico. A súa familia conseguiu o asilo político en Finlandia para poder fuxir de Saddam Hussein. Súa mai aos 16 anos xa era unha guerrilleira peshmerga (literalmente "quen se enfronta á morte" pola liberdade de Kurdistán).

  En canto cumple 18 anos, Helly Luv marcha a Los Ángeles, aínda que a sorte parecía non estar da súa parte. Non coñecía a ninguén, apenas tiña cartos e durante dúas semanas alimentouse con paquetes de galletas. Mais cando estaba a punto de voltar a Finlandia, unha mensaxe de MySpaces cambiou a súa sorte. Tras cantarlle I have nothing de Whitney Houston, Los Da Mystro díxolle "fai a maleta que che pagamos unha viaxe a Nova York para mañá".

Risk It All

O primeiro éxito, que chegou a disputar en Finlandia con Diamonds de Rihanna, mestura ritmos orientais co estilo pop mundial e fala "sobre a nosa liberdade". Co lanzamento do vídeo no pasado 2014, o single recibiu moita máis atención, especialmente no Medio Oriente. Vinte e catro horas despois da publicación do video, Helly Luv empezou a aparecer nas noticias e foi amezada de morte. O videoclip decontado chegou ás duas millóns de visitas e en cadenas de televisión falábase da "The Girl Lion".

Revolution

Gravando Revolution Helly Luv non se quedou corta: fixérono a 2,5 km de ISIS. Foi algo moi complicado, xa que empezaban a gravar e pouco despois chovían balas de ISIS. Ademais os peshmergas que salen son reais, que combaten contra o Estado Islámico e gravaban no tempo libre.

"Ponte de pé, estamos unidos. xuntos podemos sobrevivir"

Só os monstros se esconden.

Fagamos algo revolucionario: sexamos naturais.

   É por todos e todas coñecido o ciclo menstrual da muller. Todos e todas podemos ver e vemos as compresas no supermercado, os tampóns nos anuncios, a copa menstrual e as Thinx facéndose eco. Calquera pode mercar un destes produtos, calquera. 

    Sen embargo, hai personas ás que lles da cousa ir mercalos, ás que lles da cousa ir mercalos acompañando á súa moza, ás que lles da cousa tocalos. Como lles pode dar noxo tocar unha compresa sen usar, se é unha das cousas máis limpas e hixiénicas do mundo? Que pasa, que por tocar unha compresa váiselles transmitir a regra, coma se fose unha enfermidade? Por favor!

    Eses mesmos aos que lle dá noxo tocar unha compresa, non teñen ningún reparo de facer simples e vulgares debuxos de penes (isto é unha xeralización, que ninguén me veña dicindo que "non todos son así"). Penes en graffitis, penes en gomas de borrar, penes no Snapchat, penes ata na sopa. Pero as compresas que non as miren, non vaia ser que lles produza alerxia.

 Quizais sexa este tabú o culpábel de determinados comportamentos nas menstruadoras. É absurdo tratar de esconder algo que está legalmente admitido e cubre unha necesidade básica para moitas personas. Por que tratamos de que non se note que usamos compresas? Por que temos medo de que nolas vexan cando a sacamos do bolso ou da mochila? Por que, cando nos piden unha, nola pasamos a escondidas? Non é un produto de contrabando.

   Pretendemos ocultar, quizais, que temos a regra? Pois claro que teño a regra! Coma se fose algo raro. Os monstros agóchanse debaixo da cama ou no armario. Pero nós non somos monstros por ter a regra, somos personas co seu comportamento biolóxico natural. Temos que esconder algo natural? 

  Deixemos de escondelo, fagámolo natural. Non nos preocupemos por deixar á vista compresas ou tampóns; falemos da regra coma o que é: algo normal. Por que non está normalizado algo tan natural como a menstruación?

Da serie Ecce Homo de Evelyn Bencicova

Twitter

Agora podes atopar Anampses Femininus en Twitter : @anampses